Kościół Filialny
Historia
W 1786 r. na koszt państwa wybudowano kościół ewangelicki i plebanię, które zostały urządzone w stylu fryderykańskim. Do parafii przydzielono 68 morgów ziemi i 18 morgów łąki. W roku 1789 osadzono pierwszego pastora o nazwisku Kaluski. Wieżę do kościoła w Radomierowicach dobudowano w 1790 r., a w 1860 odnowiono kościół. Parafia przed II wojną światową obejmowała ok. 1050 ewangelików spośród 1680 mieszkańców. Radomierowice i Młodnik były prawie całkowicie ewangelickie. Od jesieni 1945 r. reorganizacją kościoła i przystosowaniem go do liturgii kościoła rzymsko – katolickiego zajął się przybyły z parafii ormiańskiej z Łyśca ks. Józef Magierowski. Przywiózł ze sobą ornaty, sztandary i obraz M. B. Częstochowskiej z jednego z kościołów w Stanisławowie. Na początku grudnia 1945 r. sam poświęcił kościół i odtąd regularnie odprawiał nabożeństwa i pełnił posługę sakramentalną. Ks. Magierowski od jesieni 1949 r. był kapelanem sióstr Czarnowąsach. Zmarł 13.01.1950 r., jest pochowany na cmentarzu w Zakrzowie w Opolu. W tym czasie miejscowości podlegały duszpastersko pod parafię St. Budkowice. Od 1987 r. należą do parafii Dąbrówka Dolna.
Kościół w roku ok. 1930
Kościół w roku ok. 1930
Wnętrze kościoła. Rok ok. 1930
Kościół w roku ok. 1980
I Komunia 1963 - ks. Henryk Kocyk
I komunia 1968 - ks. Walter Rduch
I Komunia 1989 - ks. Jan Czereda
Wizyta bp. Jana Bagińskiego 1989
Wizyta bp. Jana Bagińskiego 1989
Wizyta bp. Jana Bagińskiego 1989. Drugi od lewej ks. prałat Henryk Kocyk, były proboszcz.
Wizyta bp. Jana Bagińskiego 1989
Projekt Remontu
Jesienią 2009 r. zostały przeprowadzone ekspertyzy, na podstawie których stwierdzono, że budowla kościoła w Radomierowicach wymaga kompletnego remontu.
Do wspólnoty w Radomierowcach przynależy niecałe 300 wiernych. Bez pomocy z zewnątrz nie jesteśmy w stanie podjąć się realizacji koniecznego remontu. Poszukujemy więc różnych form wsparcia. W zeszłym roku (2012) złożyliśmy wniosek na pierwszy etap remontu, który określono dokładnie jako „Remont i odnowienie elewacji kościoła oraz drewnianego poszycia dachu dzwonnicy” . Koszt tych prac wyceniono na 539 094 zł. Urząd Marszałkowski w Opolu pozytywnie rozpatrzył nasz wniosek przyznając nam na ten cel 80% - czyli 430 000 zł. Wkład własny, który spoczywa na nas wynosi więc 109 000 zł. Urząd Gminy przeznaczył nam na ten cel 22 000. Od trzech lat, dzięki systematycznie zbieranym ofiarom, mamy już na koncie 44 000 zł. Łatwo więc policzyć, że do wymaganego wkładu własnego na dzień dzisiejszy brakuje nam jeszcze 43 000 zł. ((109 000 – (22 000 + 44 000) = 43 000).
Zgodnie z umową podpisaną z Urzędem Marszałkowskim ten pierwszy etap remontu musimy rozpocząć w tym roku (2013) i zakończyć najpóźniej w marcu przyszłego roku (2014). Oprócz systematycznych ofiar składanych przez wiernych staramy się rozprowadzać „cegiełki” na remont w postaci świec oraz okolicznościowych kartek z monetą. Ktokolwiek jest w stanie wesprzeć nasz remont, to za każdą ofiarę będziemy bardzo wdzięczni.
z poważaniem
ks. Ryszard Kościelny